Aslında siktir etmelisin "iyi olmayı"
Anlamsızlığını kavramış olman gerek
Her nefes alıp verişte
Sadece "var olmanın" uçsuz bucaksız karanlığında
Sessizce fısıldayarak ağlarken
Gölgelerine, mumlar söner.
Onlar söner ve gözyaşların senden
Habersiz kendi pınarlarından taşar.
Geriye ne kalır ki?

2014 - Ocak
© Emre Karahasan